Często zadawane pytania

Czym różni się tłumaczenie przysięgłe od tłumaczenia zwykłego?

 

Tłumaczenie przysięgłe jest to tłumaczenie wykonane przez tłumacza przysięgłego, poświadczające zgodność treści tłumaczenia z oryginałem dokumentu, potwierdzoną pieczęcią i podpisem tłumacza.

W jakich przypadkach konieczne jest wykonanie tłumaczenia przysięgłego?

 

Zawsze, gdy dany dokument ma być przedłożony w urzędach, sądach, kancelariach notarialnych, itp.

Dotyczy to dokumentów wydanych przez USC (akty urodzenia, małżeństwa), dyplomów, świadectw, aktów notarialnych, zaświadczeń z urzędów, itp.

Kto może wykonywać zawód tłumacza przysięgłego w Polsce?

Zgodnie z przepisami ustawy o zawodzie tłumacza przysięgłego, zawód ten może wykonywać osoba, która:

  • ma obywatelstwo polskie albo obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub, na zasadach wzajemności, obywatelstwo innego państwa;
  • zna język polski;
  • ma pełną zdolność do czynności prawnych;
  • nie była karana za przestępstwo umyślne, przestępstwo skarbowe lub za nieumyślne przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu obrotu gospodarczego;
  • ukończyła magisterskie studia wyższe na kierunku filologia lub ukończyła magisterskie studia wyższe na innym kierunku i studia podyplomowe w zakresie tłumaczenia, odpowiednie dla danego języka;
  • złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin z umiejętności tłumaczenia z języka polskiego na język obcy oraz z języka obcego na język polski.

Ustawa nie przewiduje możliwości zwolnienia kandydatów z egzaminu lub odstąpienia od wymogu posiadania odpowiedniego wykształcenia. Powyższe dotyczy również osób, które uzyskały uprawnienia tłumacza przysięgłego w innych państwach.

Jakie dokumenty należy złożyć, aby uznano nasz dyplom w Hiszpanii (homologación)?

 

Aby uznono nasz dyplom ukończenia studiów w Hiszpanii należy złożyć w hiszpańskim Ministerstwie Edukacji lub w jego oddziale terytorialnym następujące dokumenty:

  1. Dyplom ukończenia studiów wraz z tłumaczeniem.
  2. Suplement do dyplomu (część B). Suplement zawiera informacje o przebytych studiach (listę przedmiotów, oceny, informacje o uzyskanych kwalifikacjach, itp). Osoby nie posiadające suplemetu mogą złożyć indeks.
  3. Poświadczona kopia dokumentu potwierdzającego tożsamość i obywatelstwo wnioskodawcy (paszport, karta cudzoziemca, D.N.I.).

Jakie dokumenty należy złożyć, aby zawrzeć małżeństwo z cudzoziemcem w Polsce?

 

Wymagane dokumenty:
Cudzoziemiec
– Odpis aktu urodzenia (oryginał wraz z tłumaczeniem),
– Dokument stwierdzający, że zgodnie z prawem ojczystym może zawrzeć małżeństwo za granicą. Dokument taki oprócz danych osobowych cudzoziemca oraz stanu cywilnego winien zawierać wyraźne stwierdzenie, że zgodnie z prawem kraju, którego jest obywatelem ma możność zawarcia związku małżeńskiego w Polsce z obywatelem polskim (imiennie). Jeżeli cudzoziemiec nie może przedłożyć takiego dokumentu (np. jego kraj nie wydaje takich dokumentów) winien przedłożyć zezwolenie z Sądu. Takie zezwolenie wydają Sądy Rejonowe w drodze postępowania nieprocesowego na wniosek cudzoziemca.
– Zaświadczenie o stałym zameldowaniu ze swojego miejsca zamieszkania,
– Ważny paszport.

Strona będąca obywatelką/em polską
– panna/kawler – dowód osobisty, skrócony odpis aktu urodzenia
– wdowa/wdowiec – dowód osobisty, skrócony odpis aktu urodzenia, skrócony odpis aktu zgonu współmałżonka
– rozwiedziona/rozwiedziony – dowód osobisty, skrócony odpis aktu urodzenia, skrócony odpis aktu małżeństwa z adnotacją o rozwodzie, bądź wyrok rozwodowy.

Jakie dokumenty powinien złożyć obywatel Polski, aby zawrzeć związek małżeński w Hiszpanii?

  • Fotokopia DNI, paszportu lub karty pobytu (tarjeta de residencia).
  • Akt urodzenia wydany w USC miejsca urodzenia.
  • Zaświadczenie o zameldowaniu.
  • Zaświadczenie potwierdzające stan cywilny wydane przez USC w miejscu urodzenia (standardowe zaświadczenie wystawiane przez USC w Polsce, które zawiera dane i stan cywilny osoby zamierzającej zawrzeć związek małżeński oraz nazwisko i obywatelstwo osoby z którą pragnie ona zawrzeć związek małżeński, a także wyraźne stwierdzenie o możliwości zawarcia takiego związku).
  • W przypadku wdów/wdowców dodatkowo należy przedłożyć akt zgonu poprzedniego małżonka.
  • W przypadku osób rozwiedzonych dodatkowo należy przedłożyć akt małżeństwa z adnotacją o rozwodzie lub wyrok rozwodowy.

Co zrobić w przypadku konieczności udzielenia pełnomocnictwa dla osoby przybywającej w Polsce?

Zdarza się, że przebywając w Hiszpanii musimy udzielić pełnomocnictwa osobie zamieszkałej w Polsce w sprawie tam prowadzonej. W takim przypadku najlepiej dowiedzieć się, jaka ma być dokładnie treść tego pełnomocnictwa (nawet poprosić notariusza o jego zredagowanie). Następnie tłumaczymy treść dokumentu na język hiszpański i udajemy się do Notariusza w Hiszpanii. Po sporządzeniu aktu notarialnego, tłumaczymy go na język polski. To ostatnie tłumaczenie musi być tłumaczeniem przysięgłym, a sam akt notarialny powinien mieć  Apostille (legalizację). W kancelarii notarialnej uzyskamy informacje o tym, gdzie ją uzyskać.

Co to jest apostille?

Apostille jest rodzajem zaświadczenia, na podstawie którego dokumenty urzędowe (dokumenty sądowe, dokumenty administracyjne, dokumenty poświadczone notarialne, zaświadczenia urzędowe) wydane na terytorium danego państwa będącego stroną międzynarodowej konwencji (sporządzonej w Hadze 5 października 1961), są respektowane na terytorium innego państwa będącego stroną tejże konwencji. Z dniem 14 sierpnia 2005 roku Rzeczpospolita Polska przystąpiła do Międzynarodowej Konwencji sporządzonej w Hadze 5 października 1961 roku znoszącej obowiązek legalizacji dokumentów urzędowych przez przedstawicieli dyplomatycznych i urzędników konsularnych.

Gdzie uzyskać apostille w Polsce? Jakie urzędy są do tego kompetentne w Hiszpanii?

Właściwym urzędem do wydawania apostille lub dokonywania legalizacji, w stosunku do polskich dokumentów, jest Ministerstwo Spraw Zagranicznych (adres: MSZ Dział Legalizacji, Al. Szucha 21, 00-580 Warszawa tel: (48 22) 523 9463 lub (48 22) 523 9128; e-mail: krzysztof.augustyniak@msz.gov.pl lub e-mail:   monika.grabek@msz.gov.pl,  godziny przyjęć: 9-13, od poniedziałku do piątku. Informacje w sprawie poświadczenia dokumentów można też uzyskać w Dziale Informacji Konsularnej MSZ tel. (48 22) 523 9451.

Natomiast w Hiszpanii, zależnie od rodzaju dokumentu, wyznaczono trzy urzędy, jako kompetentne w tym zakresie:

  • dla dokumentów sądowych (wyroki, postanowienia, orzeczenia, itp.) – Sekretarz Zarządu Najwyższego Trybunału Sprawiedliwości;
  • dla dokumentów notarialnych oraz prywatnych z podpisem poświadczonym notarialnie – Dziekan lub jeden z członków Zarządu Kolegium Notarialnego;
  • dla dokumentów wydanych przez centralne organy administracji – Szef Sekcji Centralnej Podsekretariatu Ministerstwa Sprawiedliwości.

Czy prywatne dokumenty, takie jak dokumenty USC, wymagają apostille?

Akty i dokumenty stanu cywilnego, zdolności prawnej lub sytuacji rodzinnej osób fizycznych, ich obywatelstwa, miejsc zamieszkania lub pobytu, niezależnie od celu użycia, oraz wszelkie inne akty i dokumenty, jeśli są wystawione w związku z zawieraniem związku małżeńskiego lub sporządzeniem aktu stanu cywilnego, są zwolnione z legalizacji na podstawie Konwencji w sprawie zwolnienia od legalizacji niektórych aktów i dokumentów (Dz.U. z dnia 27 sierpnia 2003), sporządzonej w Atenach dnia 15 września 1977 roku, która weszła w życie w Polsce 1 czerwca 2003 roku, a której to Konwencji Hiszpania jest również stroną. Dokumenty te sa zwolnione z wymogu legalizacji pod warunkiem, że są datowane i noszą podpis oraz pieczęć lub stempel władz Państwa, które je wydało.

Comments are closed.